WSK M06 B3 Lelek – najpopularniejszy z rodziny ptaków [DANE TECHNICZNE, HISTORIA, OPIS]

Polskie motorki, które powstały w okresie powojennym, a następnie rozwijane były w okresie PRL naprawdę nie miały łatwo. Inżynierowie dwoili się jednak i troili, ale na rynku pojawiały się jeszcze nowocześniejsze konstrukcje, mające przynieść spektakularny sukces. Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego próbowała zrobić to dosyć skutecznie, a wszystko za sprawą premiery nowej rodziny motocykli, które nosiły nazwy ptaków.

WSK to polska marka motocykli, która zajmowała się produkcją od 1955 do 1985 roku w przez Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego PZL w Świdniku. Firma z niezwykle piękną, lecz finalnie smutną historią, nad którą wielu jeszcze do dziś rozpacza, że ówczesne władze nie zrobiły nic w kierunku poprawy jej sytuacji i utrzymania polskiego przesiębiorstwa. Wspomnijmy, że działania tego producenta jednośladów nie były ograniczone jedynie do rodzimego rynku, gdyż wiele modeli eksportowanych było do krajów na całym świecie, gdzie były one niezwykle pożądane za sprawą prostej konstrukcji i niskiej kwoty zakupu.

Motocykle to dziedzina, która co rusz wymaga kolejnego rozwoju. Stagnacja jest niewskazana, ale nadmierne prezentowanie nowości może nie być najlepszym wyborem. Wielu obecnych producentów zatem decyduje się na modernizację modeli, które na rynku są od co najmniej kilkunastu lat i ulepszanie je do granic możliwości, ale nie zapomina przy tym o zaserwowaniu gorącej nowości, która jest zgodna z obecnymi trendami i rozwiązaniami. Inżynierowie pracujący w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego do granic możliwości ulepszali M06, ale w końcu nadszedł moment na coś zupełnie nowego.

Najważniejsze informacje:

1. WSK M06 B3 Lelek produkowana była w latach 1975-77 i w tym czasie fabrykę w Świdniku opuściło 12 438 egzemplarzy.
2. Lelek był jednym z modeli, który dołączył do tzw. rodziny ptaków. Nowa linia produkcyjna tworzyła motocykle oparte na tym samym podwoziu oraz jednostce napędowej, jednakże ze zmienionym wyglądem.
3. 31 października 1985 roku z taśmy zakładu zjechała ostatnia Wueska i tym samym był to ostatni motocykl wyprodukowany w Polsce.

Początek rodziny ptaków

Wydawać by się mogło, że na rynku zadebiutuje zupełnie nowy motocykl, który posiadać będzie jeszcze lepszą jednostkę napędową, ulepszoną konstrukcję i nowy wygląd, ale niestety nic bardziej mylnego. Ówczesne realia kompletnie na to nie pozwalały, wobec tego na nowocześniejsze rozwiązania nie można wtedy było liczyć. Inżynierowie musieli się zatem skupić na zupełnie czymś innym, co pomogłoby nadać gamie nieco świeżości i zachęcić większe grono klientów. Nie zdziwi was zatem fakt, że oczywiście rozpoczęły się próby poprawy samego designu w najróżniejszy sposób, a takich zmian chciał rynek – entuzjaści dwóch kółek chcieli po prostu jeździć ładniejszymi motorkami. Ot cała filozofia.

Warto jeszcze wspomnieć, że motorem napędowym do stworzenia nowej linii motocykli był także milionowy egzemplarz, który opuścił fabrykę w 1973 roku, a także student z Krakowa, Marek Michel, który w 1974 roku dosiadając WSKi 125 M06 B3 udał się w podróż dookoła świata. Trasa podróży miała ok. 39 950 kilometrów, a jej pokonanie zajęło Michelowi 115 dni.

Dla uatrakcyjnienia oferty w latach 1975-1978 WSK Świdnik wypuściła na rynek motocykle określane jako „rodzina ptaków”, do której dołączyła WSK M06 „Gil”, WSK M06 „Lelek” i WSK M06 „Bąk” i w klasie 175 ccm: WSK M21 W2 „Dudek”, WSK M21 W2 „Kobuz” i WSK M21 W2 „Perkoz”. Założenie było zatem bardzo proste i wszystkie te motocykle posiadały identyczną jednostkę napędową oraz podwozie, a różniły się jedynie wyglądem zewnętrznym i wyposażeniem.

WSK M06 Lelek

Motocykl M06 B3 Lelek to zmodernizowana wersja bazowego M06 B3 i za sprawą zewnętrznych zmian dołączyła rodziny ptaków stworzonej w roku 1974 przez zespół w składzie inż. Mazur, inż. Czobot, inż. Bryzek, inż. Krzeszowiec, inż. Sagan. Założenia do produkcji rodziny ptaków były dosyć proste i jak już wspomniałem wcześniej modyfikacji miały zostać poddane jedynie aspekty wizualne, aby motocykle opuszczające fabrykę w Świdniku wyglądały znacznie nowocześniej, ciesząc przy tym oko.

Projektanci ze Świdnika zdecydowali się na zastosowanie dwusuwowej, chłodzonej powietrzem jednostki S01-13A. Jej pojemność skokowa wynosiła 123 cm³ i miała średnicę cylindra 52 mm, skok tłoka 58 mm i stopień sprężania 7,8. Generowała moc 7,3 KM przy 5300 obr/min i była też wyposażona w gaźnik G20M2A. Cechowała się ekonomicznym zużyciem paliwa – 2,8 l/100 km przy 60 km/h i mogła rozwinąć prędkość do maksymalnie 80 km/h. W przypadku silnika, jak i innych podzespołów nie mogliśmy liczyć jednak na jakąkolwiek modernizacje, a mam wrażenie, że to właśnie jego dalszy rozwój mógłby utrzymać jeszcze przez dłuższy czas przedsiębiorstwo na rynku.

Wobec tego Lelek zyskał kilka wizualnych zmian, które znacznie zmieniły jego kształty oraz wygląd. W oczy przede wszystkim rzucał się nowy zbiornik paliwa uzupełniony o torebkę na drobne wyposażenie, przeprojektowane siedzisko oraz  osłony boczne wykonane z tworzywa, a także płytkie błotniki. Sportowy, a zarazem nieco bardziej terenowy charakter podkreślał górny układ wydechowy, który pochodził z motocykla M21W2S1, a także wzmocniona kierownica i przedni widelec.  Na tym tak naprawdę modernizacje się skończyły, jednakże trzeba przyznać, że to właśnie Lelek szczególnie spodobał się klientom, gdyż zaledwie w ciągu dwóch lat produkcji powstało aż 12 438 egzemplarzy.

Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego PZL w Świdniku

Trzeba jednak jasno przyznać, że inżynierom pracującym wówczas w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego PZL w Świdniku nie brakowało pomysłów oraz ciekawych rozwiązań konstrukcyjnych, a główne ograniczenia, które bezpośrednio wpływały na brak modernizacji lub zakończenie procesu produkcji podyktowane były ówczesnym warunkom, które są nieodłącznym elementem życia w okresie PRL. Pomimo tego, że motorki były proste konstrukcyjnie i względnie proste w naprawie, a dodatkowo konkurencyjnie tanie, przez wiele lat WSK wiodły sprzedażowy prym w Polsce. Wszystko jednak co dobre szybko się kończy i historia WSK PZL w Świdniku trwała zaledwie 20 lat. Przez ten okres na rynku pojawiły się genialne modele o pojemności 125 cm3, 150 cm3 oraz 175 cm3, ale najbardziej cieszą te prototypowe, które mogłyby zachwycić motoryzacyjny świat. 24 lipca 1985 roku taśmę montażową opuścił dwumilionowy motocykl WSK, „Kos”. 31 października 1985 roku z taśmy zakładu zjechała ostatnia Wueska i tym samym był to ostatni motocykl wyprodukowany w Polsce.

WSK 125 M06 Lelek dane techniczne: