ER5 było odpowiedzią Kawasaki na zapotrzebowanie rynku na uniwersalny motocykl średniej klasy. 500etki traktowane są jako już dorosły sprzęt dla kogoś kto nabrał nieco doświadczenia, jednak nie kojarzą się z mocnymi motocyklami.
Motocykl to klasyczny naked wyposażony w dwucylindrowy, rzędowy silnik. Jednostka została zapożyczona z modelu GPZ 500, jednak poddano ją lekkim modyfikacjom. Zmniejszona została moc do 50 KM rozwijaną przy niższych obrotach (9000 zamiast 9800). Główną przewagą w stosunku do konkurencji było chłodzenie cieczą i sześciobiegowa skrzynia oraz cena. Motocykl wyposażony jest w tradycyjne zawieszenie, bez żadnej możliwości regulacji. Jest to spory problem, szczególnie podczas jazdy z pasażerem i bagażem. Motocykl ma tendencję do dobijania na nierównościach i pogarszania stabilności jazdy. Można to lekko poprawić zmieniając olej w przednim zawieszeniu, jednak nie zastąpi to pełnej regulacji.
Motocykl mimo tych wad jest zwrotny i prowadzi się neutralnie, nie zaskakuje początkującego kierowcy i wybacza dużo błędów. ER5 jest wąski i zwarty, co przydaje się podczas przeciskania między samochodami w miejskiej dżungli.
Kawasaki nie jest przesadnie drogi w eksploatacji, mimo nieco bardziej zaawansowanego silnika niż np. GS 500. Cztery zawory na cylinder sprawiają że silnik jest elastyczny i łatwo wchodzi na obroty. Jest przy tym bardzo elastyczny dzięki czemu nie ma konieczności mieszania biegami by utrzymać zadowalający moment i moc.
Motocykl nie cierpiał na typowe przypadłości, odznacza się wysoką trwałością i niskim spalaniem (4,5l/100 KM).
