Najwspanialsze motocykle powojenne. Ranking TOP6 motocykli, o których warto pamiętać

Dzisiaj część z nich osiąga horrendalne ceny i jest totalnie niedostępna. Inne są młodsze i były wyprodukowane w większej ilości, co sprawia, że ich zakup nie jest trudny, ani jakoś szczególnie kosztowny. Łączy je wspólna cecha. Powstały po II wojnie światowej i na stałe zapisały się na kartach historii.

Oczywiście, mianem motocykla powojennego (jeśli uznamy, że powojnie dotyczy okresu po II wojnie światowej) możemy nazwać nawet najnowszy model Suzuki Hayabusa, lecz my dzisiaj zajmiemy się sprzętami, które wyjechały z fabryk w latach 1950-1960. Bo to właśnie w tych latach powstały motocykle nie tylko bardzo ciekawe, ale i w pewnym stopniu dziwne, a do tego wspaniałe. Dlaczego? Sytuacja gospodarcza oraz polityczna Europy, ale i innych części świata potrzebowała po II wojnie światowej czasu na złapanie oddechu, lecz ludzie musieli czymś jeździć. Motocykle były tańsze od samochodów i to stanowiło o ich popularności. Nie możemy jednak tego obrać za pewnik, ponieważ w całej historii motocykli, powstawały również jednoślady totalnie awangardowe i luksusowe. Dzisiejsze zestawienie będzie pomieszaniem takich motocykli. Do dzieła, oto nasz ranking TOP6 najwspanialszych motocykli powojennych!

Oczywiście jak zwykle nie wyczerpiemy tematu, ponieważ wspaniałych motocykli po II wojnie powstało tak dużo, że ciężko to wszystko zliczyć – nawet nie będziemy się łudzić. Fakty pozostają takie, że niektóre sprzęty po prostu od razu pojawiają się nam w głowach kiedy myślimy o najwspanialszych motocyklach wyprodukowanych po II wojnie światowej. Dlatego skupimy się na nich. Oto nasz subiektywny ranking TOP6. Jeśli uważasz, że jakiegoś motocykla zaskakująco brakuje w naszym zestawieniu, komentarze są Twoje. Zostaw ślad. Tymczasem my lecimy dalej.

1. JAWA 500 OHC

To jeden z najbardziej zagadkowych motocykli powojennych. Tutaj nie chodzi o brak informacji dotyczących rozwiązań technologicznych, a powody powstania tego motocykla. Po II wojnie światowej gospodarka Europy była na kolanach. Ludzie potrzebowali lekkich, tanich i prostych w konstrukcji motocykli, które byłyby zwyczajnymi wołami roboczymi. JAWA jednak poszła trochę inną drogą i w roku 1952 zaproponowała światu nie tylko motocykl większej pojemności, ale i z silnikiem czterosuwowym. Nie była to konstrukcja tania, ani prosta w produkcji. Jednak nie powinniśmy narzekać, bo dzięki temu jesteśmy bogatsi o tak wspaniały motocykl jakim jest JAWA 500 OHC.

W jej ramie znalazł się czterosuwowy, dwucylindrowy silnik o pojemności 488 cm3. Za przeniesienie napędu z wału korbowego do wałka rozrządu odpowiadał wałek królewski. Silnik osiągał moc 26 KM przy 5500 obr./min, a zasilany był jednym gaźnikiem. Warto zaznaczyć, że motocykl ten posiadał czterobiegową skrzynię oraz półautomatyczne sprzęgło. Dzisiaj dalibyśmy się pokroić za taki sprzęt w naszym redakcyjnym garażu.

2. BMW R 51/3 oraz R 67/3

Choć ciężko wśród motocykli BMW wskazać jeden, konkretny model (jest ich po prostu zbyt wiele) to, trzeba przyznać, że model R 51 na stałe zapisał się w kartach historii. Pierwsze sztuki zjechały z linii montażowych w roku 1951, a ostatnie w roku 1954. Równolegle do tego motocykla produkowany był model R 67. Motocykle te różniły się między sobą przede wszystkim pojemnością silnika.

Oba modele zadebiutowały w roku 1951 na targach w Amsterdamie. Jednoślady zostały dobrze przyjęte nie tylko przez gapiów, ale i sprawdziły się w terenie: ich wyniki w trakcie kultowej sześciodniówki były więcej niż zadowalające.

W ramie R 51 mogliśmy znaleźć dwucylindrowy silnik górnozaworowy z jednym wałkiem rozrządu, napędzanym kołem zębatym. Jednostka osiągała moc 24 KM i zasilana była 2 gaźnikami Bing. Silnik klasycznie dla jednostek BMW sprzężony był za pomocą suchego sprzęgła z czterobiegową skrzynią biegów, a napęd przekazywany był za pomocą wału Cardana. Piec pozwalał na rozpędzenie tego motocykla do 135 km/h!

Model R 67/3 wyposażany był w wózek boczny.

3. Harley-Davidson Sportster

Co prawda Sporciak może być postrzegany jako motocykl obecnych czasów, jednak pamiętajmy, że ten model pozostaje w produkcji od roku 1958, a to oznacza, że pierwsze motocykle zjechały z linii produkcyjnych zaledwie 13 lat po zakończeniu działań wojennych w Europie.

Najważniejszymi cechami Sportstera jest skrzynia biegów umieszczona w kadłubie silnika (co nie jest oczywiste dla motocykli Harley-Davidson) oraz zastosowanie tzw. górnego rozrządu. Nareszcie zawory znalazły się nad tłokiem, co dało spore pole do popisu inżynierom. Od samego początku Sportster posiadał silnik o pojemności 883 cm3 i początkowo rozwijał moc na poziomie 40 KM. Był to wynik dobry, tym bardziej, że pozwalał na rozpędzenie motocykla do 160 km/h!

4. Honda CB 750 Four

W latach 60-tych, japońscy inżynierowie Hondy, otrzymali od zarządu zlecenie na stworzenie najlepszego motocykla świata. Miał skręcać, hamować i przede wszystkim dysponować możliwością jazdy z prędkością 160 km/h! Zadanie przyznacie karkołomne.

Szczęśliwie dla świata pracownicy Hondy spisali się na medal i powstał motocykl, który nie tylko posiadał hydrauliczny hamulec tarczowy w osi przedniej, ale i dysponował czterosuwowym, czterocylindrowym silnikiem z czterema zaworami na cylinder (SOHC). Finalnie z jednostki udało się wykrzesać moc 68 Km przy 8500 obr./min i moment obrotowy w granicach 60 Nm przy 7000 obr./min. Tak w olbrzymim skrócie rozpoczęła się hegemonia japońskich czterocylindrowych motocykli naked bike, co wkrótce miało doprowadzić do wykończenia europejskich producentów. Żeby tego było mało, Honda CB 750 Four kosztowała zaledwie 1495 dolarów. Pierwsza seria sprzedała się natychmiast, a dealerzy wysyłali do Hondy prośby o kolejne dostawy motocykli, co szybko doprowadziło do sytuacji, w której fabryka nie nadążała z produkcją.

Przeczytaj również:

Honda CB750 Seven Fifty (1992-2003). Nowocześnie i klasycznie

5. Honda Super Cub

Super Cub, to jeden z najmniej oczywistych motocykli tego zestawienia. Tak naprawdę ten sympatyczny jednoślad jest efektem połączenia zalet motocykla z zaletami skutera. To kolejny model, który kojarzy się nam z czasami obecnymi, ale pamiętajmy, że pierwsze HondySuper Cub zjechały z linii montażowych w roku 1958, czyli w tym samym roku co Sportster. Honda Super Cub w różnych wersjach (produkowano modele z silnikami o pojemnościach 49-125 cm3) sprzedała się w ilości ponad 100 milionów egzemplarzy!

Cóż takiego miał w sobie ten jednoślad, że odniósł tak duży sukces? Zadecydował o tym tym wygląd, łatwość użytkowania, wytrzymałość i cena. Poza tym po raz pierwszy zakomunikowano światu, że konkretny jednoślad powstał z myślą o kobietach. To musiało zakończyć się sukcesem!

6. Norton Manx

Nie wiemy jak Wy, ale my nie możemy przestać się gapić na ten sprzęt. Chociaż jego uroda jest porywająca, to tak naprawdę Manx był owocem starej szkoły tworzenia motocykli sportowych. Wystarczy wspomnieć, że producent brał udział we wszystkich wyścigach Tourist Trophy od roku 1907 do roku 1970! Wynik niesamowity!

Tradycje związane z wyścigami TT na Wyspie Man zaowocowały powstaniem w roku 1947 modelu Manx. Co ciekawe, jednoślady te powstawały w różnych specyfikacjach – dzięki temu mogły startować w różnych kategoriach wyścigowych nie tylko na wcześniej wspomnianej wyspie, ale i w wyścigach organizowanych w innych miejscach świata. Co ciekawe, pierwszy oficjalny Manx był przeprojektowanym motocyklem wyścigowym z czasów przedwojennych. Jednocylindrowa maszyna dostępna była w dwóch wersjach: 350 cm3 oraz 500 cm3.

Przeczytaj również:

Tym kiedyś jeździliśmy: najlepsze, a zarazem najdziwniejsze motocykle dzikiej komuny. Ranking TOP5 okiem gimnazjalisty