W tajemnicy złożył mu legendarnego Harley-Davidsona Knucklehead’a! 15 lat zbierał do niego części [VIDEO]

Masz marzenie, które jest odległe. Chociaż wiele osób chciałoby je zrealizować, nie każdy może sobie przecież pozwolić na zakup kultowego i legendarnego Harley-Davidsona Knucklehead z lat 30. i 40. ubiegłego wieku. Udało ci się kupić jakimś cudem egzemplarz zza oceanu, a przez następne 15 lat kompletujesz części. Projekt cały czas stoi w miejscu – przynajmniej tak myślał jego właściciel.

Prostym zadaniem jest dziś kupno i wyremontowanie jednośladów z PRL, chociaż trzeba przyznać, że ceny powędrowały absurdalnie w górę. Powstało ich jednak tak wiele, że po kilku spacerach po okolicznych wioskach z pewnością znajdziesz jakiś egzemplarz WSK, zachodniej MZ, a może nawet Simsona. Części jest multum – wystarczy kilka kliknięć i niezbędne elementy kurier dostarczy ci pod same drzwi za zaledwie 2-3 dni. Później telefon do blacharza i mechanika, którzy takie rzeczy praktycznie robią od ręki w tempie najbardziej zaawansowanej fabryki. Nie ma w tym nic skomplikowanego, a jedynym ograniczeniem jest oczywiście budżet.

Lubujesz się w amerykańskiej motoryzacji, a po nocach śni ci się kultowy i pierwszy górnozaworowy motocykl z Milwaukee. Jest jednak pewien problem, bo te, które jakimś cudem się uchowały, dumnie prężą się w topowych kolekcjach. Polują na ten egzemplarz kolekcjonerzy z całego świata, części brakuje i dodatkowo trzeba mieć pokaźną sakiewkę pieniędzy. Mariusz miał to szczęście, że kilkanaście lat temu udało mu się kupić legendarnego Knucklehead’a z ostatniego roku produkcji, którego postanowił odrestaurować.

Najważniejsze informacje:

1. Harley-Davidson Knucklehead to pierwszy górnozaworowy motocykl amerykańskiego producenta z Milwaukee.
2. Mariusz przez 15 lat zbierał części, aby odrestaurować swój egzemplarz z 1947 roku.
3. Ostatnie 3 lata motocykl spędził w serwisie True Cycles należącym do Łukasza Pabijana, który postanowił w ukryciu przed właścicielem dokończyć remont.

Jak wygląda odpalanie 100-letniego motocykla? To prostsze niż Ci się wydaje!

Pierwszy górnozaworowy EL wprowadził szok na rynku amerykańskim

Nie do końca piszę prawdę, nazywając Knucklehead’a pierwszym motocyklem górnozaworowym w historii Harley-Davidson, ponieważ już pod koniec lat 20. ubiegłego wieku w fabryce powstał model DAH, jednakże był to motocykl wyczynowy, który nie był seryjnie produkowany. EL był potężnym skokiem technologicznym, o czym nie tylko świadczył rozrząd OHV, ale również sucha miska olejowa z automatycznym, obiegowym smarowaniem oraz pojedynczny, czterokrzywkowy wałek rozrządu wspólny dla obu cylindrów, który znacznie poprawił kulturę pracy silnika. Jednostka napędowa współpracowała z czterobiegową przekładnią o stałym zazębieniu, a inżynierowie pokusili się również o montaż wzmocnionego sprzęgła obsługiwanego tradycyjnie lewą nogą. Knucklehead natychmiast stał się innowacyjnym modelem w gamie, jednakże nie był w stanie diametralnie wyprzeć z oferty motocykli z silnikiem Flat Head. 

Sam zamysł stworzenia silnika górnozaworowego również jest ciekawy. Na przełomie lat 20. i 30. sprzedaż motocykli HD spadała, na co wpływ miała słaba jakość wykonania. Główny konkurent, czyli Indian, również nie miał w ofercie takiego silnika, jednakże podbijał serca klientów rzędową czwórką modelu Four. Harley-Davidson nie miał nigdy ciągotki do tworzenia jednostek napędowych w układzie innym niż V i liczącym więcej niż dwa cylindry, więc padła decyzja o zmodernizowaniu klasycznego flat twina.

Nie mówmy o problemach

Pierwsze testowe silniki pojawiły się w 1933 r., a nowy motocykl miał zadebiutować dwa lata później, co finalnie się nie udało. Harley-Davidson wysłał testerów z dala od zgiełku miast, aby dziennikarze nie zauważyli nadchodzącej nowości. Amerykanie cały proces tworzenia i testowania chcieli ukryć w maksymalnej tajemnicy, co miało zaskakujący cel – HD nie chciał, aby ktokolwiek dowiedział się o nowej jednostce napędowej zanim inżynierowie uporają się z problemami technicznymi, a dokładniej mówiąc ze smarowaniem popychaczy, dźwigienek zaworowych i cieknącymi deklami zaworowymi.

Oficjalna informacja o nowym motocyklu pojawiła się w połowie 1936 r., ale produkcje rozpoczęto na przełomie 1935 i 1936 r. Warto zaznaczyć, że wpływ na budowę nowego silnika miał Joe “Smokin” Petrali, który wygrał rekordowe 49 wyścigów krajowych mistrzostw American Motorcyclist Association i na 61 OHV pobił rekord prędkości na plaży Daytona osiągając 219,11 km/h i utrzymując rekord przez 11 lat. W pierwszych egzemplarzach nie udało się rozwiązać cieknących dekli, co poprawiono dopiero w 1938 r., gdy zastosowano pełną pokrywę rozrządu. To właśnie ten moment uznawany jest za wkroczenie Knuckleheada w dorosłość i wyeliminowanie wad silnika, sprzęgła, ramy i hamulców. Co ciekawe, motocykl ten dostępny był jako model E ze stopniem sprężania 6:1 lub EL ze stopniem 7:1, który regulowany był za pomocą podkładek pod cylindrami. Jednostka osiągała maksymalną moc przy 4800 obr./min na poziomie odpowiednio 37 i 40 KM, co było wynikiem dwukrotnie wyższym niż generowało dolnozaworowe „74”. Silnik V2 miał pojemność 1200 cm3 i cylindry ustawione pod kątem 45 stopni.

Przez 15 lat zbierał części do swojego HD Knucklehead’a. Remont dokończyli bez jego wiedzy

Mariusz jest szczęściarzem, któremu udało się kupić legendarnego Knucklehead’a z ostatniego roku produkcji, czyli 1947 r. Gdybyście chcieli aktualnie pokusić się o kupno odrestaurowanego egzemplarza na oryginalnych częściach trzeba liczyć się z wydatkiem równym kupnie kawalerki w Łodzi. Dobrze czytacie, ten motocykl kosztuje około ćwierć miliona złotych. Teraz z pewnością jesteście świadomi, że kupno jakichkolwiek części kosztuje krocie, a ich znalezienie graniczy z cudem. Zresztą z filmu dowiecie się ile przykładowo kosztuje niewielki oryginalny emblemat montowany na zbiorniku paliwa. Jest grubo.

15 lat zbierania części nie poszło na marne, a z racji wysokich kosztów odbudowy nie było parcia na natychmiastowe ukończenie projektu. Wszystko żyło swoim życiem, a od 3 lat należący do Mariusza Knucklehead znajdował się w warsztacie Łukasza – True Cycles. Można śmiało powiedzieć, że w teorii oboje zapomnieli o stojącym w czeluściach garażu motocyklu, ale nie mechanik, który w ukryciu składał motocykl i w najważniejszym dniu na szczęście zadzwonił do Tobiasza.

Ze zlotu Tobiasz i Piotrek pojechali do warsztatu Łukasza, gdzie nie tylko mieli okazję poznać historię Knucklehead’a, ale przede wszystkim sprytny plan – żona Mariusza wraz ze znajomymi podstępem wyciągnęła go na wyjazd do parku rozrywki. Nawet nie wiecie jak bardzo nie chciał tam jechać, a dostał nawet wydrukowany voucher. My za to już wiemy jak bardzo był zaskoczony, gdy stanął przed drzwiami znajomego warsztatu należącego do Łukasza i jak zachował się, gdy otworzyły się drzwi, a Mariusz zobaczył swojego odrestaurowanego Harley-Davidsona Knucklehead’a. Zapraszam na wzruszający seans.