Supermoto jest super! Jaki motocykl supermoto wybrać?

Dlaczego supermoto jest takie super, skąd się wzięło i o co w nim tak naprawdę chodzi? Zgłębiamy temat najbardziej wszechstronnych, a czasem najbardziej hardkorowych motocykli świata!

Przybliżając temat motocykli supermoto, trzeba sięgnąć po garść historii. Nie jest to jednak historia tak odległa jak ta związana z motocrossem, czy enduro. Wieść gminna głosi, że wszystko zaczęło (przynajmniej oficjalnie) w 1979 roku, kiedy to w emitowanym przez amerykańską telewizję ABC programie “Wide World of Sports” pokazano po raz pierwszy w masmediach wyścig, w którym łączono ogień z wodą, czyli wyścigi motocrossowe ze ściganiem po asfalcie, a wszystko to z dodającą pikanterii domieszką flat tracku. Wyścig ten nazwano “Superbikers”, a  jego szalonym zadaniem było wyłonić najbardziej wszechstronnego zawodnika w całym kraju. Tak narodziła się nowa moda, a właściwie nowa odsłona szaleństwa, czyli supermoto.

Supermoto: geneza dziwnego sportu

Supermoto jest połączeniem wyścigów motocrossowych z drogowymi.  Zmagania odbywają się na specjalnie przygotowanych do tego torach łączących różne rodzaje nawierzchni i elementy takie jak asfaltowe szykany i motocrossowe skoki.

Popularność tego sportu szybko przelała się także na drugi brzeg stawu, czyli do Europy, za to w Stanach nieco podupadła przez lata – aż do momentu, kiedy w 2003 AMA ogłosiła oficjalne mistrzostwa klasy supermoto. Obecne supermoto jest znane na całym świecie, a na bazie motocykli wyczynowych powstało wiele propozycji konsumenckich łączących zalety maszyn terenowych i drogowych.

Najważniejsze składniki motocykla supermoto to duży prześwit i taki sam skok zawieszenia, rozbudowane układy hamulcowe, szersze obręcze o mocno szosowej, a nawet wyścigowej średnicy 17, lub 16,5 cala, mocny silnik, zmiana przełożenia na znacznie dłuższe, by wykręcać wyższe prędkości oraz szeroka i prosta kierownica, wymuszającą agresywną pozycję. Chyba nikogo nie dziwi, że pierwsze wyczynowe maszyny supermoto powstawały na bazie hardkorowych motocykli motocrossowych, takich jak Honda CR, Yamaha YZ, Kawasaki KX, czy Suzuki RM. Dwusuwowe silniki były bardzo podatne na tuning, a przerobienie kół i układów hamulcowych nie należało do kategorii “rocket science”.

Przeczytaj też:

Cross, czy Enduro? Jaki motocykl terenowy wybrać i czym się różnią

Z czasem maszyny te zaczęły gościć w fabrycznych ofertach producentów, a ich konsumenckie wersje stawały się coraz bardziej popularne. To właśnie dzięki tej dyscyplinie możemy dziś cieszyć walorami takich fabrycznych motocykli jak Ducati Hypermotard, Aprilia Dorsoduro, czy cała masa motocykli off-roadowych w fabrycznych odmianach supermoto.

Supermoto to motocykle chyba najbardziej bezpośrednie ze wszystkich maszyn drogowych. Lekkie, mocne, agresywne i z bardzo ascetycznym – wywodzącym się wprost z maszyn terenowych wyposażeniem. Duży prześwit, wąska konstrukcja i wysoko umieszczona kanapa pozwalają na bardzo głębokie złożenia w zakrętach, a ostre hamulce dopełniają charakteru. Wyścigowe opony supermoto mają charakterystyczne nacięcia w postaci dużych bloków jedynie na szczycie opony – jedynie po to, by dać jakąkolwiek przyczepność w terenowej sekcji toru. Jej brzegi są utrzymane w charakterze opon slick, by dawać maksimum przyczepności na asfaltowych ciasnych zakrętach. Technika jazdy bardzo przypomina tę z motocrossu, gdzie zakręty pokonuje się z wysuniętą daleko do przodu wewnętrzną nogą, za to ubiór to wywodzące się z wyścigów motocyklowych skórzane kombinezony jednoczęściowe, które łączy się z dającymi maksimum wentylacji kaskami offroadowymi i rozbudowanym terenowym obuwiem w wersji bez okuć.

Przeczytaj też:

Motocykle Cruiser: Wszystko co trzeba o nich wiedzieć i co wspólnego z motocyklowymi krążownikami ma Honda CB 750 Four

Motocykle supermoto w ulicznych wersjach okazały się świetna alternatywą dla miejskich nakedów. Ich wysokie zawieszenia, mocne, najczęściej wciąż jednocylindrowe silniki o niepowtarzalnej charakterystyce i lekkie konstrukcje okazują się nie tylko świetnymi receptami na wspaniałą zabawkę, ale też bardzo skuteczną formą transportu po zatłoczonych miejskich arteriach. Ich szeroka kierownica dodatkowo pozwala na dziecinnie łatwe i precyzyjne manewrowanie, a jest poprowadzona na tyle wysoko, że z powodzeniem mieści się nad większością samochodowych lusterek.

Współczesne motocykle supermoto są wierne swoim pierwowzorom, a w wersjach drogowych wciąż oferują największą wszechstronność spośród wszystkich dostępnych motocykli. Możesz jeździć w terenie, skakać, szaleć na krętych górskich serpentynach, robić sztuczki stunterskie, rozbijać się po mieście, ścigać na ulicy i na torze i wciąż dobrze wyglądać wszędzie tam, gdzie się zatrzymasz. To jeden z, jeśli nie jedyny motocykl, który robi wszystko dobrze i jednocześnie w niczym nie jest najlepszy. Motocykl crossowy jest lepszy do skakania w błocie, supersport jest lepszy do pokonywania zakrętów, a prawdziwy dual-sport jest lepszy do przygodowych eskapad, ale tylko supermoto może to wszystko.

Supermoto: jakie wybrać?

Przy wyborze maszyny supermoto chyba najważniejszym jest odpowiedzieć sobie na pytanie jak bardzo sportowo chcesz nią jeździć, a na ile po prostu szukasz skutecznej maszyny na miasto, a może i na dalszą okolicę. W przypadku sportu, warto sięgnąć po fabrycznie przygotowaną opcję, bo w praktyce przeróbka motocykla enduro prawie nigdy nie wyjdzie tak dobrze. Jeśli zastanawiasz się nad zakupem enduro i zestawu kół dla supermoto, by mieć jeden motocykl na asfalt i w krzaki, to musisz mieć świadomość, że przekładki kół hamulców i zestawów napędowych stają się szybko bardzo upierdliwe. Poza tym supermoto, jak każda gwiazda miejskich salonów, najlepiej wygląda, gdy jest lśniące i wymuskane. W przypadku podwójnego zastosowania to po prostu nie przejdzie. Fajnie, że nie tylko w wyższych klasach pojemnościowych można znaleźć ciekawe propozycje tej klasy. Również maszyny 125 występują w mniej lub bardziej rasowych odmianach supermoto.

Cześć z motocykli prezentuje sobą więcej niż klasyczne maszyny supermoto. Nazywano je wówczas hypermoto i tak też powstało m.in. Ducati Hypermotard. To motocykle już stricte drogowe, ale zachowujące walory geometrii SM i wyższego zawieszenia oraz wyprostowanej pozycji za kierownicą. Zabawa na takich sprzętach jest jedyna w swoim rodzaju. Zdarzają się również hardkorowe przeróbki dwusuwowych motocykli terenowych na drogowe, ale te w praktyce okazują się przede wszystkim bardzo paliwożerne. Dobrze jest postawić na większą pojemność niż 250 – na asfalcie przydaje się nieco więcej mocy niż w terenie, a różnica w masie nie aż tak odczuwalna.