
- Jakie są wady i zalety motocykla Suzuki Hayabusa?
- Poznaj plusy i minusy każdej generacji kultowego turystyka.
- Dowiedz się, co lubią i na co narzekają użytkownicy.
Suzuki Hayabusa jest z nami od 1999 r. i było prawdziwie mocnym uderzeniem. Pierwsza generacja rozpędzała się do prędkości przekraczających 300 km/h i spędzała sen z powiek konkurencji. Choć jest z nami od tylu lat, to na rynku ukazały się tylko 3 generacje tego motocykla. Jakie są ich wady i zalety?
W latach 90. mieliśmy kilku mocnych zawodników w klasie motocykli sportowo-turystycznych, choć ich gabaryty były mało sportowe. Jednak Hayabusa wprowadziła spore zamieszanie nie tylko za sprawą swojego niezwykłego, aerodynamicznego wyglądu, ale także prędkości maksymalnej. W sieci można znaleźć filmy, gdzie motocykl z łatwością przekracza 320 km/h na hamowni, chociaż producent deklarował maksymalną prędkość na poziomie 303 km/h. Z czasem została ona ograniczona do 299 km/h.
Suzuki Hayabusa przyciąga wzrok wszędzie tam, gdzie się pojawi. Jeżeli planujesz zakup tego motocykla, to warto poznać jego wady i zalety. Choć Suzuki jest solidną marką, to zawsze znajdzie się pole do poprawy. Przedstawimy ci zarówno informacje z testów prasowych, jak i najważniejsze wnioski z opinii użytkowników.
Suzuki Hayabusa I gen. (1999-2007)
Oczywistą zaletą pierwszej generacji była jej nieposkromiona prędkość maksymalna, ale przecież prędkością maksymalną się nie jeździ. Wszyscy zwracają szczególną uwagę na trwałość silnika o pojemności 1299 cm3, który często jest poddawany tuningowi. Montaż turbosprężarki nie robi na nim większego wrażenia, dlatego chętnie wykorzystują go zawodnicy z wyścigów na 1/4 mili. Ugruntowana pozycja na rynku sprawia, że do motocykla jest wiele części zamiennych i akcesoriów.
Jakie są wady Suzuki Hayabusa pierwszej generacji? Tu wymienia się przede wszystkim brak zaawansowanej elektroniki i wysoką masę, która wynosiła ok. 248 kg w stanie gotowym do jazdy. Przez to Hayabusa jest wymagająca w zakrętach. Zadania nie ułatwia miękki widelec. W przypadku egzemplarzy używanych użytkownicy zwracają uwagę na problemy z napinaczem łańcucha rozrządu, który był poddany akcji serwisowej w 1999 r. Problematyczne jest też zużycie sprzęgła, ale dotyczy to tylko pierwszego roku produkcji. W układzie paliwowym i wtryskowym może pojawić się korozja. W egzemplarzach wyprodukowanych przed 2001 r. może pękać aluminiowa rama pomocnicza. Później zmieniono aluminium na stal. Zdarzały się też awarie przewodów zapłonowych i gniazda stacyjki.
Suzuki Hayabusa II gen. (2008-2020)
Druga generacja modelu Hayabusa pojawiła się w 2008 r. Producent wprowadził drobne zmiany w wyglądzie nadwozia, poprawił głowicę, tłoki i układ wydechowy. Pojemność silnika wzrosła do 1340 cm3. Zaktualizowano także zawieszenie i zastosowano komponenty marki Kayaba. Wzmocniono wahacz i sprzęgło.
Wśród zalet wymieniane są poprawiona aerodynamika, która zapewnia zwiększoną stabilność przy większych prędkościach. Poprawiono też prowadzenie, dzięki czemu motocykl lepiej sprawdza się na krętych drogach. Większe tarcze hamulcowe i radialne zaciski (Tokico w latach 2008-2012, Brembo od 2013 r.) zapewniają lepszą siłę hamowania. Motocykl ponownie chwalono za doskonały silnik i przyspieszenie. Pojawiły się też zmienne tryby pracy silnika, a od 2013 r. – układ ABS.
Wśród wad ponownie wymieniany jest ciężar Hayabusy. Masa wzrosła do 264 kg z płynami i paliwem w wersji z układem ABS. Użytkownicy zwracają uwagę na większe koszty serwisowania, sporadyczne problemy z czujnikami ABS, a także zużycie podkładek wału i luzy na wale korbowym w niektórych rocznikach. Widelec może wymagać serwisu lub nawet wymiany przy przebiegu 40 000 km, ale wszystko zależy od tegom jak używano motocykla. Zgłaszano też usterki układu wtryskowego.
Suzuki Hayabusa III gen. (2021 – obecnie)
Najnowsza generacja modelu Hayabusa jest już znacznie bardziej zaawansowana technologicznie i naszpikowana elektroniką, sterowaną przez sześcioosiowy moduł inercyjny. Zachowano charakterystyczny wygląd motocykla, ale znacząco go unowocześniono. Motocykl stał się też wygodniejszy, a owiewki lepiej chronią przed wiatrem. Dzięki poprawionemu zawieszeniu bardzo dobrze radzi sobie również na torze.
Wśród wad wymieniana jest niższa moc maksymalna, choć nie przeszkadza to w rozpędzaniu się do 299 km/h. W początkowym okresie produkcji użytkownicy zgłaszali problemy z elektroniką, które zostały wyeliminowane po aktualizacji oprogramowania komputera sterującego silnikiem. Wyżsi motocykliści narzekają na pozycję za kierownicą przez szeroki zbiornik paliwa i nisko osadzone podnóżki. Pojawiły się też informacje na temat niewielkich wycieków z przedniej pompy hamulcowej.
Podsumowanie
Jak widzisz, każda generacja motocykla Suzuki Hayabusa ma swoje zalety i wady. W ogólnym rozrachunku Hayabusa uchodzi za trwały motocykl do kręcenia kilometrów. Jeżeli jednak kupujesz egzemplarz używany, to koniecznie sprawdź go przy udziale profesjonalnego mechanika. Wiele motocykli ma mniej lub bardziej wypadkową przeszłość, a jeżeli były zbyt mocno uszkodzone lub zostały niedbale naprawione, to łatwo się zrazić po zakupie takiego egzemplarza.