Zontes 125 GK: Jazda po górach i to bez prawka? Najlepsze co możesz zrobić [cena, zdjęcia, wideo, dane techniczne]

Zontes 125 GK zdaje się być dobitnym przykładem na to, że motocykle dostępne na samochodowe prawo jazdy wcale nie muszą być traktowane przez producentów z przymrużeniem oka. Dane techniczne i wrażenia estetyczne mówią w tym wypadku same za siebie. A jak przekłada się to na wrażenia z jazdy? By się o tym przekonać, zabraliśmy chińskiego neo-scramblera w góry. Hiszpańskie góry…

Oczywiście do Hiszpanii nie pojechaliśmy na kołach, tylko wypożyczyliśmy motocykle na miejscu. Tym razem nie wynikało to z jakichkolwiek obaw o wytrzymałość motocykla, a z ograniczeń czasowych. Wypożyczanie motocykli ma naprawdę sens – tym bardziej kiedy możesz wypożyczyć nówkę-sztukę i pojeździć na niej w tak egzotycznym miejscu. Tak czy inaczej wypożyczyliśmy dwa motocykle: Zontesa 350 GK oraz całkowicie niepasującego do górskiego krajobrazu Zontesa 125 GK.

Po odbiór mojej 125-tki jechałem z pieśnią i uśmiechem na buzi. Nie mogłem się doczekać aż zacznę męczyć niewielki silnik na górskich podjazdach i odwijać manetkę na zjazdach. Szczerze mówiąc, to na początku traktowałem ten wyjazd i opcję jazdy na motocyklu 125 po górach jak żart i pretekst do dobrej zabawy. Przypadkowo okazało się, że był to całkiem sensowny test, którego nigdy sam bym nie wymyślił.

Stało się tak przede wszystkim dlatego, że mogliśmy na Zontesie 125 GK nie tylko pojeździć po pięknych, hiszpańskich serpentynach, obciążyć silnik na podjazdach i rozkręcić go do granic możliwości na zjazdach. Udało się nam zjechać z utwardzonych dróg, pojeździliśmy po zatłoczonych miastach, ale i przegoniliśmy 125 GK po autostradzie. W ciągu trzech dni zrobiliśmy masę kilometrów i przywieźliśmy sporo doświadczeń.

Zontes 125 GK w teście Jednoslad.pl. Obejrzyj nasz film:

Zontes 125 GK. Najważniejsze informacje:

1. Zontes 125 GK kosztuje 17 999 zł. Nie jest to najtańsza 125-tka na rynku, ale przy wyborze motocykla warto zwrócić uwagę naj jakość wykończenia i wyposażenie.
2. Jednocylindrowy silnik chłodzony cieczą rozwija moc maksymalną wynoszącą 14,7 KM.
3. Sprzęt wyposażony jest we wtrysk Boscha. Chęć do wkręcania się na obroty widać już podczas pierwszego zetknięcia z odpalonym silnikiem.
4. Co ciekawe, oryginalne opony naprawdę trzymają – ani razu Tobiaszowi nie uciekło koło w zakręcie, a jeździł na 125 GK w najróżniejszych warunkach.
5. Motocykl wyposażony jest w sprzęgło antyhoppingowe.

Wiele się mówi o motocyklach klasy 125, z resztą nie tylko o motocyklach, ale także o skuterach, które zapewniają niejednokrotnie podobną dynamikę jazdy. I właśnie wspomniana dynamika, czyli generowane przez te jednoślady przyspieszenia oraz prędkości często są stawiane w kontrze do funkcjonalności oraz prostoty użytkowania i obsługi tych pojazdów. Motocykle i skutery klasy 125 siłą rzeczy są postrzegane jako pojazdy typowo miejskie. To właśnie w takich warunkach takie zalety jak zwinność, poręczności i łatwość manewrowania przynoszą najwięcej punktów dodanych w tabelce walorów danego sprzętu. A co, gdy będziemy chcieli wyjechać gdzieś poza ulice i aleje? Jak sytuacja ma się na poza miejskich drogach? A może nawet podczas dalszych wypraw?

Motocykle klasy 125, by spełniać wymogi homologacji dla kategorii prawa jazdy B, nie mogą dysponować mocą silnika przekraczająca 11 kW, czyli 15 KM. Co więcej, nie mogą także przekraczać stosunku mocy do masy wynoszącego 0,1 kW na 1 kg. Nie mogą więc być za lekkie w stosunku do generowanej mocy. Wszystko po to by ograniczyć dynamikę do poziomu, który w świetle prawa postrzegany jest jako bezpieczny dla młodocianego motocyklisty, lub osoby dorosłej, ale nie posiadającej motocyklowego prawa jazdy. Czy zatem biurokracja pozbawia 125-ki całkowicie przydatności do jazdy poza miastem i generowania przyjemności z jazdy?

125-tka, 125-tce nie jest równa. Zontes 125 GK

Warto wspomnieć także o tym, że na rynku dostępne są motocykle 125, których silniki nie osiągają nawet połowy maksymalnej mocy przewidzianej przez ustawodawcę. Z kolei najbardziej popularnymi pojazdami w ofertach producentów są maszyny, których silniki generują ok. 10 KM mocy maksymalnej. To oznacza, że jednoślady z jednego nawet tak niewielkiego pod względem pojemności segmentu mogą oferować zupełnie różne wrażenia z jazdy pod względem dynamiki.

W przypadku Zontesa 125 GK mamy do dyspozycji moc 14,7 KM, czyli niemal maksymalną możliwą do uzyskania wartość. Oznacza to, że generowane przez niego przyspieszenia i prędkości należą do czołówki w swojej klasie. Można jeszcze pochylić się nad tematem wagi, by nakreślić nieco dokładniej sprawę. Zontes 125 GK waży wg danych technicznych 160 kg. Nie jest to zatem najlżejszy z motocykli w tej klasie, ale po części taki wynik można wytłumaczyć bogatym wyposażeniem, do którego za chwilę wrócę. Nie zmienia to faktu, że podczas jazdy nie sposób poczuć, że mamy do czynienia z nadwagą.

Przeczytaj również:

Zontes 125 G1: Jako pierwsi jeździliśmy nowym scramblerem. Nasza opinia.

Motocykl przyspiesza całkiem soczyście i nawet można pokusić się o wrażenie, że mamy tu do czynienia ze sporymi przeciwwagami wału korbowego, powodującymi pewną bezwładność przy zamknięciu manetki gazu podczas zmiany biegu na wyższy. Jednostka pozostaje na obrotach by dać wszystko co posiada podczas rozpędzania na kolejnym przełożeniu. Czuć to zwłaszcza po bezpośredniej przesiadce z większego 350 GK, który wydaje się mieć bardziej bezpośredni charakter pod tym względem. Prędkość maksymalna Zontesa 125 GK przekracza 120 km/h. To naprawdę niezły wynik. Przy czym przelotowe prędkości, przy których nie masz wrażenia, że katujesz maszynę, to 90-100 km/h.

Z kolei duży, bo mieszczący 17 litrów paliwa zbiornik pozwoli na spore przebiegi pomiędzy tankowaniami. Co prawda przy dynamicznej jeździe spalanie będzie nieco wyższe niż deklarowane przez producenta 2,5 litra, ale i tak przez wtryskiwacz Boscha ciężko będzie przelać więcej niż 3,5 litra – w porywach do 4 litrów na setkę. Nawet jeżdżąc z manetą odwiniętą na maksa po górach.

Zontes 125 GK. Kwestie techniczne, o których warto wiedzieć.

1. Zontes 125 GK na pewno zasługuje na pochwałę pod względem designu. Ten motocykl nie tylko może się podobać, ale swoim dopracowanym wyglądem sprawia wrażenie, że jest maszyna reprezentującą wyższy segment pojemnościowy. Pełno tu stylistycznych smaczków i można odnieść wrażenie, że żaden element tej ciekawej dla oka układanki nie został pozostawiony przypadkowi. To czy jego nadwozie będzie się podobać czy nie, to oczywiście kwestia gustu. Trzeba jednak oddać, że jest niebanalne i rzuca się w oczy.
2. Zontes 125 GK to tak naprawdę brat bliźniak modelu 125 G1. Posiada wiele elementów wspólnych pod względem konstrukcji, a to co odróżnia te motocykle oprócz innego wykończenia nadwozia, to np. siedzenie sięgające dużo wyżej na zbiornik paliwa, czy fakt, że w modelu G1 zastosowano inny, wpisany w kształt trójkąta wyświetlacz oraz standardową stacyjkę na kluczyk. Różnica jest to to, że Zontes 125 G1 występuje w dwóch wersjach: Z kołami szprychowymi oraz odlewanymi z lekkich stopów.
3. Zontes 125 GK kosztuje 17 999 zł. Za te pieniądze otrzymujemy dobrze wykonany i świetnie wyposażony motocykl, który dysponuje jedną z najmocniejszych jednostek napędowych w swojej klasie. Silnik to nowoczesna konstrukcja wykorzystująca wysoki, bo wynoszący 11,8:1 stopień sprężania i wyposażona w sprzęgło antyhoppingowe. Tuleja cylindra jest odlewana w całości z blokiem silnika i pokryta specjalnym spiekiem zmniejszającym tarcie i zwiększającym żywotność.

15-konny Zontes, a zwykły 10-konny motocykl 125. Różnica jest spora

Wróćmy jednak jeszcze na chwilę do wcześniej wspomnianych przeciwwag lub po prostu masy wału korbowego – bardzo często tego typu rozwiązania, czyli ciężkie koła zamachowe, przeciwwagi stosuje się w silnikach mniejszych pojemności ze względu niewielką moc silnika. Dzięki dodatkowej masie na wale, jednostka chociaż nieco gorzej wkręca się na obroty (tutaj na szczęście mamy układ wtryskowy Boscha i dzieje się to wbrew wszystkiemu niemal natychmiastowo), to zdecydowałem łatwiej je utrzymuje. Docenisz to właśnie podczas podjazdów pod górkę – motocykl nie traci tak szybko animuszu i chętniej podjeżdża pod wzniesienia. Praktycznie każda 125-tka charakteryzuje się anemicznym wkręcaniem na obroty – to właśnie jeden z powodów.

Tutaj o anemii nie może być mowy – to nie jest kolejny 10-konny czy 12-konny prosty jednoślad. Zontes ma chęć do życia, a wręcz jest pełny wigoru i chęci do jazdy. Jeśli do tej pory jeździłeś klasycznymi 125-tkami, to naprawdę sugeruję przetestowanie, którejś z 15-konnych maszyn Zontesa. To naprawdę inny wymiar pracy silnika czterosuwowego. Bez zbędnego reklamowania i chwalenia: po prostu podejdź do tego motocykla, włącz silnik, nagrzej i odwiń manetkę. Potem zrób to samo na zwykłej 125-tce. Różnicę widać gołym okiem, a to oznacza, że różnicę poczujesz także w trakcie zwykłej jazdy motocyklem.

Motocyklem 125. Po górach. Najlepsza zabawa na świecie

Nie oszukujmy się, 15 koni mechanicznych, to zdecydowanie za mało żeby po prostu jeździć motocyklem po górach – przynajmniej w klasycznym podejściu do tematu. Nasz wyjazd nie był jednak klasyczny i mi osobiście bardzo zależało na dobrej zabawie. Piotrek, wskoczył na 350 GK, a ja właśnie na 125-tkę. Kiedy jechaliśmy, najpierw przez miasto, a potem autostradą z Walencji w okolice hiszpańskiego Calp nie za bardzo zwracałem uwagę na prędkości z jakimi się poruszaliśmy – to ja dyktowałem tempo jazdy, a Piotrek jechał za mną. Praktycznie przez większość czasu utrzymywałem prędkości zbliżone do 100-110 km/h.

Zabawa zaczęła się kiedy rozpoczęły się podjazdy i ostre, górskie zakręty. Bardzo lubię winklowanie, a jeszcze bardziej po prostu jazdę motocyklem po górach. W pewnym momencie zorientowałem się, że jazdę jak na wyścigach. Po prostu za wszelką cenę utrzymywałem obroty silnika, tak aby przy ostrzejszym hamowaniu nie tracić mocy. Warto pamiętać, że na podjeździe czy w zakręcie mały błąd przy przełączaniu biegu czy niepotrzebne hamowanie sprawia, że jednostka schodzi z obrotów i zaczynasz wytracać prędkość. Znowu musisz poczekać chwilę, aby wejść na obroty i osiągnąć powiedzmy 80 km/h.

Zontes 125 GK. Trzymanie obrotów to podstawa

Z tyłu głowy miałem po prostu, to że za mną jechał Piotrek na 350 GK i nie chciałem go hamować – jazda po górach to jedna z najwspanialszych motocyklowych zabaw. Dlatego gnałem ile się da, jednocześnie starając utrzymywać motocykl na wymaganych obrotach i jak najrzadziej używać hamulców. To była genialna i bardzo edukacyjna (pod kątem utrzymywania obrotów i zmiany biegów) zabawa. Polecam ją wszystkim. Tak czy inaczej, na jednym z przystanków, zapytałem się Piotrka czy bardzo zamulam. Odpowiedź mnie zaskoczyła: nie. To znaczy, że 125-tką można naprawdę fajnie i dynamicznie winklować, nawet w hiszpańskich górach. No, byle silnik miał faktycznie te 15-koni…

Oczywiście, nasze testy zakrawały o ekstremum. Warto jednak przypomnieć, że w normalnej eksploatacji posiadanie w motocyklu mocniejszego silnika przy jednocześnie tak samo dynamicznej jeździe może przełożyć się na żywotność jednostki napędowej. Mniejsze obciążanie układu korbowego poprzez mniejsze odwijanie manetki gazu, może sprawić, że po prostu silnik bez kłopotu przejedzie większą ilość kilometrów.

Grzechem byłoby nie dodać krótkiej informacji o sprzęgle antyhoppingowym. Pewnego razu (pewnie ze dwa lata temu) miałem nieprzyjemność jeździć motocyklem małej pojemności bez takiego dobrodziejstwa. Już nawet nie będę Wam mówić, że brak sprzęgła antyhoppingowego mógł doprowadzić do zablokowania koła podczas redukcji, bo motocykle o pojemności 125 cm3 generują zbyt mało siły na kole żeby faktycznie w normalnych warunkach zablokować koło i doprowadzić do niebezpiecznej sytuacji – owszem może się to zdarzyć, ale to naprawdę margines.

Bardziej chodzi mi o to, że zjeżdżając z górki silnik podczas jazdy nawet na otwartej przepustnicy wkręcał się bardziej niż chciałem, zamknięcie przepustnicy nie rozpoczynało hamowania, bo mały tłok nie był w stanie wytworzyć tak dużej siły. Kończyło się to nabieraniem prędkości i jednocześnie wkręcaniem silnika na obroty – totalne wariactwo. Antyhopping to lek na tego typu dewiacje.

Hamowanie i trakcja. Kwestie kluczowe

To co zasługuje na pochwałę to układ hamulcowy. Jego skuteczność nie jest co prawda jakoś specjalnie wybitna, ale robi co do niego należy, a przy tym jest wyposażony w całkiem sprawnie działający system ABS. Dzięki temu nie mamy tu do czynienia z budzącym stale kontrowersje niesławnym CBS-em. Warto także wspomnieć o systemie bezkluczykowym, oświetleniu full-LED – zwłaszcza przednia lampa robi pod względem estetyki ogromną robotę. Same światła świecą wydajnie, choć drogowe mogłyby dawać szerszy snop światła. Do szybkiej jazdy po winklach w nocy przydałyby się dodatkowe “halogeny”. A te zamontujesz łatwo, bo mały GK jest fabrycznie wyposażony w rozbudowane gmole ochronne. Mamy tutaj także elektrycznie otwierane siedzenie czy klapkę wlewu paliwa, a przyciski przy manetkach podświetlane są gustownie na czerwono. W kokpicie znaleźć można prostokątny wyświetlacz LCD, który podaje sporo informacji – nawet te dotyczące ciśnienia i temperatury powietrza w kołach.

Zontes 125 GK posiada wygodną kanapę, która umieszczona została na wysokości 790 mm. Jest to dość przeciętny wynik pozwalający nie tylko osobom o długich nogach poczuć się pewnie podczas parkingowych manewrów. Wartość ta jest utrzymana pomimo dość sporego, bo wynoszącego aż 206 mm prześwitu. Geny scramblera nie są tu więc zaakcentowane tylko w stylizacji nadwozia. Widać je także w szprychowych bezdętkowych kołach oraz oponach o wyraźnie szosowo-terenowym charakterze bieżnika. Zawieszenie nie jest już tak terenowe i zestrojone jest zdecydowanie bardziej pod kątem precyzji prowadzenia na asfalcie. I dobrze, bo przecież ten motocykl to nie enduro a po prawdzie to zwykły naked stylizowany na motocykl o offroadowych korzeniach.

Czy warto zatem myśleć o Zontesie 125 GK?

Tylko tyle i w sumie aż tyle, bo zachowuje niebanalny i całkiem rasowy styl, dając przy tym sporo w dziedzinie nienagannego prowadzenia w zakrętach. Pozycja za kierownicą jest odprężona i nie skłania do agresywnej jazdy. Można spokojnie rzec, że jest mniej aktywna niż w przypadku wersji 350. Podczas ostrzejszej jazdy po zakrętach trzeba więc przybierać bardziej zgarbioną pozę z łokciami wysuniętymi do tyłu – trochę jak na supermoto. Taki układ znajduje także częściowo odzwierciedlenie w ergonomii, bo Zontes 125 GK to motocykl, na którym osoba o wzroście powyżej 185 cm czuje się na pograniczu dopasowania. Przydałoby się ciut więcej miejsca w trójkącie podnóżki-kanapa-manetki. Nie ma pod tym względem dramatu, ale jeśli jest osobą wyższą to wśród 125-ek Zontes postaw raczej na model Z2, który oferuje najwięcej miejsca za sterami.

ZONTES 125 GK; dane techniczne:

Obejrzyj film o podróży na Zontesie 125 GK