Siostry i bracia! Mogę powiedzieć, że sezon wreszcie się dla mnie zaczął na poważnie. Dotychczas przemieszczałem się to tu, to tam. Dzisiaj wreszcie spakowałem mandżur i ruszyłem do fabryki na jednośladzie. Na pachnącej nowością Hondzie PCX 125 w najnowszej odsłonie.
Jak było? Nie były to pierwsze wrażenia bo odebrałem ją z Hondy trzy dni temu, ale dojazd do domu zajął mi tak mało czasu, że nie zdążyłem się skupić na wrażeniach. Dzisiaj wziąłem plecak, wiaderko z obiadem i zszedłem do garażu. Wiaderko zmieściło się pod kanapą. Plecak… jeszcze nie, ale było ciemno więc może wracając z pracy jakoś go zmieszczę.
Dojechałem do pracy w korkach. Specjalnie wyszedłem później żeby mieć z czym walczyć. Po pierwsze chciałem podziękować kierowcom. Jesteście coraz lepsi. Miejsca miałem sporo, nikt mi nie zajechał, nikt nie utrudniała, a jeśli było ciasno, to…. PCX 125 mieścił się bez problemu. Silnik pracuję aksamitnie, bez wibracji, za świateł łykam wszystkich. Ciekawostką dla mnie jest funkcja start/stop. w samochodzie znam ją dobrze, ale w jednośladzie? Jest doskonały! Po uruchomieniu silnika funkcja nie działa, silnik musi się lekko rozgrzać. Po 500m od wyjechania z garażu zaświeciła się charakterystyczna zielona kontrolka i funkcja była włączona. Pierwsze zatrzymanie i silnik gaśnie. Lekki ruch manetką i maszyna płynnie rusza. Wszystko odbywa się niezauważalnie. Bardzo mi się to podoba.
Poza tym… Fajne są koła średniej wielkości. Honda PCX 125 prowadzi się stabilnie. Zwieszenie jest sprężyste i doskonale zestrojone. Wsiadasz, odkręcasz, skręcasz, hamujesz. Jak na symulatorze. Zero stresu. Podoba mi się niska szyba. Jestem na tyle wysoki, że nawet podwyższane szyby nie sprawdzają się u mnie. Mam wtedy zawirowania wokół kasku i zaczynam się wnerwiać. Przy niskiej szybie jest cicho i komfortowo.
To tyle na dziś. jutro kolejna relacja z pola walki. Zobaczymy ile ten szatan pali 😉
