Tablice rejestracyjne w Polsce – krótka historia

Tablice rejestracyjne są to tablice zawierające unikatowy numer dla każdego pojazdu, składającego się z kombinacji cyfr oraz liter. Umożliwia on identyfikację konkretnej maszyny. Aktualnie w Polsce używa się tablic wprowadzonych po reformie administracyjnej w 1999 roku. Weszły do użytkowania 31 marca 2000 roku. Przed reformą były to czarne tablice z białymi znakami, a od 2000 roku są one białe z czarnymi napisami. Dodatkowo stosuje się substancję silnie odbijającą światło.

Od momentu wejścia do Unii Europejskiej na polskiej tablicy, prócz oznaczenia państwa (PL) umieszczona jest flaga Unii Europejskiej.  Szczegółowy opis wyglądu tablic zawiera rozporządzenie Ministerstwa Infrastruktury z 22 lipca 2002 roku. Wyróżnia się następujące rodzaje tablic rejestracyjnych: tymczasowe, zwyczajne, zabytkowe, indywidualne oraz dyplomatyczne, wojskowe oraz tablice służb specjalnych.

Pierwsza litera w numeracji oznacza województwo, a kolejne dwie lub jedna – powiat. Dla miasta na prawach powiatu stosuje się jedną literę, dla powiatów ziemskich – dwie. Odstępstwem jest Warszawa, w której każda dzielnica posiada wyróżnik. Następny jest tzw „ wyróżnik pojazdu”  w postaci cyfry lub litery oraz 3-znakowa kombinacja rozróżniająca pojazd. Wymiary tablic w zależności od pojazdu, którego dotyczą,  różnią się między sobą wielkością. Podobnie jest z opłatami za wydanie tablic, ponieważ w zależności od rodzaju pojazdu ich cena się zmienia (np. opłata za wydanie tablic samochodowych wynosi 80 zł, motocyklowych 40 zł, motorowerowych 30 zł).

Tablice rejestracyjne: Garść statystyk