Junak to niemalże legenda polskiej motoryzacji. Chociaż nie był pozbawiony wad, kochają go rzesze ludzi a u niemal każdego budzi nostalgię. Junak produkowany był w Szczecińskiej Fabryce Motocykli i był jedynym czterosuwowym motocyklem robionym w PRL.
Junak produkowany był w Szczecińskiej Fabryce Motocykli i był jedynym czterosuwowym motocyklem robionym w PRL. 350 ccm pojemności silnika i 17 KM w dzisiejszych czasach nie brzmi zbyt dumnie, jednak w latach 50 była to dość nowoczesna konstrukcja. Chociaż twórcy inspirowali się konstrukcjami angielskimi, Junak był od początku do końca polski motocyklem.
Silnik to górnozaworowa jednostka chłodzona powietrzem, połączona w całość ze skrzynią biegów. Smarowanie odbywa się za pomocą zębatej pompy oleju, pobieranego ze zbiornika – tzw sucha miska olejowa była nowoczesnym rozwiązaniem. Silnik był także skonstruowany w przemyślany sposób, co pozwalało na przeprowadzenie większości napraw bez wyjmowania go z ramy.
Pierwsze modele M07 miały kilka wad konstrukcyjnych, jednak po ich usunięciu Junak okazał się motocyklem o bardzo dobrych właściwościach trakcyjnych. M07 porównywany był nawet do Royal Enfielda czy BSA 350.
Model M10 był poprawiony po kilkoma względami. Importowane elementy takie jak klakson, przednia lampa czy gaźnik zastępowane były elementami produkcji krajowej.
Junak odnosił też sukcesy sportowe. Wersje przystosowane do ciężkich warunków w połączeniu z umiejętnościami kierowców rajdowych pozwalało odnosić zwycięstwa w zawodach światowych.
Mój wujek miał taki sprzęt.